top of page
Image-empty-state.png

Uzüm Derin Solak

Fotoğrafçı

Photographer

TR
Üzüm Derin Solak, İstanbul’da yaşıyor. İstanbul sokak fotoğraflarıyla başladığı fotoğraf serüvenine karantinada sosyo psikolojik-kültürel ve ekonomik yansımalarıyla İstanbul sokak hallerini aktarmaya çalıştı. İstanbul LGBTİ+ sosyallikleri içinde salt mağduriyet hikayeleri ve hak ihlalleri dışında gündelik eskizlerle biyografik portreler çekerek, şehir hafızası dahilinde paylaşım alanlarını aktararak, kriminalize etmeden kendi sosyal ilişki çemberindeki ya da queer komünitelerin çeşitli etkinlik, alan ve dinamikleri içinde cinsiyet kimlikleri, yönelim çeşitlilikleri, sosyal, sınıfsal ve kültürel farklılıkları ve bağlarını da vurgulayarak kendi iç yaşayındaki ‘normal’ formunu fotoğraflarında ifade ediyor. Karantina boyunca feminist eylemler başta olmak üzere çok sayıda eylem fotoğrafı çekti. Güncel olarak Türkiye koşullarında her iki alandaki politik süreçleri ve dayanışma biçimlerini bireysel ve kitlesel olarak anlatmaya çalışıyor. Sektörel ve kolektif anlamda çoğunlukla cis(trans omayan)-heteronormatif erkek gözüyle anlatılan; tarihselliğinde biçimlendirilen, belgelenen fotoğraf üzerine trans bir kadın olarak otobiyografik bir anlatımla queer feminist bir perspektifle nasıl olurdu sorularını da sorarak fotoğraflar üretiyor.

EN
Üzüm Derin Solak, currently lives in Istanbul. Starting her photography journey by picturing the streets of Istanbul, during the pandemic she has tried to convey the street modes and conditions of Istanbul with their socio-psycho cultural reflections. Apart from the stories of LGBTI+ victims and right violations, by taking biographical portraits with daily sketches and imparting the commonly shared areas within the city memory, she tries to express the 'normal' form of queer life within itself with her photographs by emphasizing gender identities, diversity of orientations, social, class and cultural differences and ties within the various activities, fields and dynamics of her own social circle or queer communities without criminalizing them. She has photographed many protests especially of the feminist movement, since the beginning of the pandemic. Currently she’s trying to express the political processes and the solidarity within the two fields both individually and collectively. As a trans women, she produces photographs with an autobiographical narrative, asking what photography would become, stripped of it’s predominantly heteronormative male gaze and through a queer feminist perspective.

bottom of page